رهایش کن ، اگر توان نوشتن دارد ، بگذار بنویسد ، آنکه کلام جاری شده در ذهن را با قلم بیان می کند ، آینده را تضمین کرده از فشارهای روحی روانی دور می شود ، آسایش خود را در زندگی می یابد هرگز منکرش نشو به نوشتن ، نوشتن نیمی از زندگی اوست که رهایی را درک می کند ، جبرئیل دستور نوشتن به پیغمبر ما داد ، پس بنویس تا به ارتقاء بشری برسی ، با نوشتن خیلی از دردها تسکین می یابد ، حرفها زده می شود و روح و روان آسایش می یابند ،نوشتن یعنی نعمات کلام خداوند که در ذهن جاری می شود و با قلم بر کاغذ نوشته می شود آنکه نویسنده هست رها باشد و از کلام خدا الهام گیرد و بیان کند هر آنچه بر ذهنش القا شده است البته به دور از وسوسه های شیطانی ، با نام خدا شروع کند وبا یاد خدا به اتمام رساند ، پس بگذار بنویسد ، که نوشتن نیمی از زندگی اوست .
