تا در خلوت خود هستم، میتوانم خود باشم بدون آنکه مزاحمتی برایم ایجاد کند دوست دارم بنویسم واز عمق وجودم فریاد بزنم این آن نیست که من می خواهم من آزادی بیانم را آزادی بودنم را می طلبم. من می خواهم باشم فرصتها را یکی پس از دیگری پشت سر گذاشتم می خواهم خودم تصمیم بگیرم .کجا باشم، چکار کنم،مزاحمتی نداشته باشم از بس درون گرا بودم دیگر تاب وتحملم به صفر رسیده طوریکه می خواهم منفجر شوم اما باز سکوت کرده ولی می دانم که نباید اینطور باشد دوست دارم در همه حال در کنار او با منطق رها باشم اما همیشه بین من و اون فاصله ها رعایت شده چرا ؟نمیدانم.
